روستایی که مردم آن 6 ماه از سال با دنیا ارتباط ندارند
روستای سرآقا سید، استان چهار محال و بختیاری
خانه های این روستا با معماری زیبا و پلکانی بر روی دامنه کوه، از خشت و گل ساخته شده و فضایی ساده و صمیمی دارد. معماری روستای سرآقا سید به شکلی است که حیاط هر خانه، پشت بام خانه زیرین است و به صورت زنجیروار به هم متصل هستند. روستا کاملا قدیمی و سنتی است و مردم آن بخصوص زنان و دختران هنوز از پوشاک کاملا محلی استفاده می کنند و هنوز هیزم و چاله های آتش، گرما بخش خانه و وسیله پخت و پز غذای خانواده است. راه های دسترسی روستای سرآقا سید با بارش اولین برف زمستانی قطع شده و مردمی که در این روستا ماندگار شده اند، حداقل 6 ماه از سال را در پشت برف ها زندگی می کنند.
ونیز ایران
روستای صراخیه، تالاب بین المللی شادگان در خوزستان
کوچه ها و خانه های روستای صراخیه در میان آب هستند و به همین دلیل این روستا به ونیز ایران مشهور شده است. تالاب شادگان یک سیستم زیست محیطی بزرگ است که از تالاب های شیرین و شور تشکیل شده است. مردم روستای صراخیه برای تامین معاش خود وابسته به تالاب شادگان هستند و ساکنان روستا با مصالحی مثل خشت و گل و نی که در تالاب فراوان است، خانههای خود را میسازند.
مطلب پیشنهادی: عجایب و شگفتی های ایران را ببینید
روستایی که زنان در آن حاکم می شوند
روستای آب اسک، لاریجان، مازندران
در روستای آب اسک لاریجان، هر سال، یک روز جمعه در اردیبهشت ماه، مراسم جالب "زن شاهی" یا "ورف چال" برگزار می شود. در این روز زنان روستا صبح زود اسپند دودکنان مردان را از روستا بیرون می کنند وز هیچ مردی از 5 ساله تا 50 ساله نباید در روستا بماند. زنان هم که از رفتن همه مردها مطمئن شده اند برای پادشاهی یک روزه خود را آماده میکنند.
در خانه های روستا قرار است یک نفر از زنان ملکه شود، یکی وزیر، عروس و نگهبان و حاکم هم در روستا لازم است. عیادت از بیماران و تبریک گفتن به دخترهای نو عروس و حل مشکلات زنان روستا، داستان یک روز حکومت زنان روستای آب اسک است.
از آن طرف مردان روستا هم بخش دیگری از این مراسم را با نام "ورف چال" برگزار می کنند. مردان روستا یخ کوه ها را میشکنند و در چاله هایی که خودشان کنده اند، میریزند و روی چاله را میپوشانند تا فصل تابستان که دام های خود را برای چرا به این منطقه می آورند، مقداری از این برف را آب کرده و برای دام هایشان استفاده کنند.
روستای لی لی پوت ها
روستای ماخونیک، بیرجند، خراسان جنوبی
ماخونیک به سرزمین لی لی پوت های ایران شهرت دارد. سبک زندگی مردم روستا، معماری خانه ها، آداب و رسوم و باورهای عجیب و انزوای چند صد ساله روستای ماخونیک، آن را به یکی از هفت روستای شگفت انگیز جهان تبدیل کرده است.
مردم این روستا قدی متوسط رو به بالا دارند، ولی دلیلی که روستای ماخونیک را به لی لی پوت ایران معروف کرده است بافت مسکونی روستا است که به طور فشرده و در گودی زمین قرار دارد، کف خانه حدود 1 متر از سطح زمین پایین تر است و یک در چوبی کوتاه دارد تا جایی که برای رفتن به خانه باید خم شد و داخل شد.
آداب و رسوم مردم روستای ماخونیک از نحوه قضاوت تا شیوه کشاورزی و نحوه تقسیم ارث و حتی بازی هایشان همگی از گذشته های دور بدون تغییر مانده است.
روستای رومانوها
روستای زرگر، طالقان
روستای زرگر در 17 کیلومتری شهر آبیک است، مردم این روستا زبان شان فارسی و ترکی و رومانو است. آنها آریایی هستند اما به اروپایی ها هم شباهت ظاهری دارند. به روستای زرگر، روستای رومانو هم می گویند. مردم این روستا خودشان هم نمی دانند از کجا آمده اند و چه شد که زبان شان زرگری شد. الان مردم این روستا به رومانو حرف می زنند و به لاتین می نویسند.
نام بیشتر خانواده های این روستا زرگر یا احمدی است. بسیار صمیمی و مهمان نواز هستند، البته باید گفت پراکندگی قوم زرگر در ایران زیاد است و غیر از قزوین در قوچان، خوی و شهریار هم زندگی می کنند. جالب است بدانید 18000 رومانو در اروپا وجود دارد که هر ساله در ترکیه (Turkey) گردهمایی برگزار می کنند و تمام رومانو های جهان سعی می کنند خود را به این مراسم برسانند و زبان شان را حفظ کنند.
روستای نابینایان
روستای چهاربرج، اسفراین، خراسان شمالی
این روستای 2500 نفری، 32 نابینا دارد که با توجه به تعداد کل جمعیت، این عدد زیاد است. علاوه بر آن، روستای چهار برج، 23 معلول جسمی و حرکتی، 20 معلول ذهنی، 5 ناشنوا هم دارد. تحقیقات زیاد محققان ایرانی و ژاپنی برای یافتن دلیل نابینایی مردم چهار برج، علت نابینایی اهالی روستا را مشکل ژنتیکی اعلام کردند.
مستند تلخ "فقط کمی نور" ساخته حامد نوبری درباره مردم نابینای روستای چهار برج است که در حدود 300 سال است به دلایل نامعلوم، بعضی كودكان آن نابینا به دنیا می آیند.
اما یکی از اهالی قدیمی روستا، آلودگی خاک و آب را علت این بیماری می داند و می گوید: " افرادی در روستا وجود دارند که هیچ نسبتی با هم ندارند اما فرزندان شان نابینا به دنیا آمده اند و علاوه بر این در این روستا بعضی حیوانات هم نابینا متولد شده اند.
روستای دوقلوها
روستای شهرآباد، ابرکوه
روستای شهرآباد به روستای دوقلوها معروف است، حدود 240 نفر جمعیت دارد که 40 نفر از آنها دوقلو هستند. دو قلوهای این روستا بیشتر دو قلوهای همسان هستند، البته حدود نیمی از ازدواج های روستای شهرآباد فامیلی است و این یکی از دلایل افزایش دوقلو زایی در این روستا است. به طور مثال در مدرسه کوچک این روستا که 244 دانش آموز پیش دبستانی تا پنجم دارد، نیمی از آنها دوقلو هستند.
مرموز ترین روستای ایران
روستای ایستا، طالقان، البرز
مردم روستای ایستا بی هیچ دلیلی خودشان را از جامعه دور کرده اند و از امکانات ابتدایی شهری محروم هستند، بدون ماشین آلات، وسایل ارتباطی و حتی ساعت، زندگی می کنند. جزو جامعه آماری کشور محسوب نمی شوند و شناسنامه ندارند. زنان آنها را کسی از خارج از روستا ندیده است و شب ها را در زیر نور فانوس می گذرانند.
پیر روستا حسین قلی ضیایی در زمان مشروطیت، در جستجوی یاران امام زمان (عج) به طالقان می آید و چون کسی را پیدا نمی کند در همین جا ماندگار می شود و در سال 1369، روستای ایستا را در این مکان بنا می کند.
مرتفع ترین روستای ایران
روستای باب زنگی، کرمان
بلندترین نقطه مسكونی ایران، روستای باب زنگی در ارتفاع 3300 متر از سطح دریا و در دامنه جنوب غربی كوه هزار است. روستای باب زنگی در حومه شهر راين، نزدیک جيرفت است و در فصل زمستان جاده این روستا به علت برف زیاد ماشين رو نیست. از راین تا روستای باب زنگی حدود 5 تا 6 ساعت مسافت است. در این روستا حدود 5 خانواده سكونت دارند. يكي از ساكنين با ذوق روستا، مكاني براي كوهنوردان ساخته و آن را اداره مي كند كه خانه كوهنورد نام دارد.
مطلب پیشنهادی: جاذبه های گردشگری کرمان
روستای مخفی
روستای حیله ور، اسکو، آذربایجان شرقی
روستای حیله ور در 2 کیلومتری شمال روستای کندوان و 2 کیلومتری شمال شهر اسکو در دامنه های شمال غربی کوه سهند قرار دارد. خانه های این روستا در دل زمین و به صورت زاغه های زیبا و با سبک بسیار عالی کنده شده است و به دلیل استتار روستا توسط صخره ها، خانه ها از دور قابل مشاهده نیستند و جوی مرموز و افسانه ای در این منطقه بوجود آورده است که به همین دلیل نام حیله ور برای این روستا انتخاب شده است. متاسفانه تمام خانه های روستای حیله ور در قرن ۷ هجری به خاطر حمله مغولان تخلیه شده است و ساکنانش به کندوان مهاجرت کرده اند.
روستایی با یک سکنه
روستای چال، زنجان
روستای چال در 60 کیلومتری شهر زنجان و در دهستان بناب است اما کمتر کسی این روستا را به یاد دارد چون دسترسی به این روستا مشکل است و تمام ساکنان آن جز یک نفر مهاجرت کرده اند.
مشهدی ولی نبیلو تنها ساکن روستای چال شهرستان زنجان است که 60 سال تنها در این روستا زندگی میکند. مشهدی ولی، کر و لال مادرزاد است و یکی از چشمانش هم به علت آب مروارید از دست داده است. مرد تنهای روستای چال از نظر جسمی و ذهنی کاملا سالم است و روزگار خود را با کندو های عسلی که نگهداری می کند می گذارند، همه باغ های این روستا به همت این مرد سرسبز است و رهگذران هم از این باغ ها استفاده می کنند.
زیباترین روستای رنسانسی
روستای ورکانه، همدان
سنگ فرش های روستای ورکانه همدان که تمام کوچه های روستا را پوشانده اند با تابش نور به رنگ قهوهای تیره می شوند و یاد آور معابر اروپایی زمان رنسانس هستند.
روستای ورکانه یکی از روستاهای دهستان الوند کوه شرقی در شرق شهرستان همدان است که قدمت آن به بیش از 400 سال میرسد و قدیمیترین محله آن، محله درب مسجد است. تمام کوچه های این روستا جدول کشی شده و چراغ های روشنایی زیبایی که هماهنگ با سنگ فرش هاست در کنار پیادهرو ها اضافه شده است که زیبایی این روستا را بیشتر کرده است. روستای ورکانه به خاطر صنعت پرورش اسب اش هم معروف است.