همچنین بعضی فکر می کنند که سازندگان اهرام مصر (Egyptian pyramids) و خطوط نازکا (Nasca lines) از یک کتابچه راهنمای ساخت فرا زمینی پیروی می کرده اند، شاید دستانی که این آثار را ساخت واقعا زمینی نبود.

مطلب پیشنهادی: عجایب و شگفتی های جهان را بشناسید

مطمئنا فکر کردن به اینکه بیگانگان زمین را دیده اند یا نه جالب است. علیرغم این، انسان ها در شرف دستیابی به فضا و جاهایی مثل مریخ هستند اما هیچ شاهدی برای اثبات وجود بیگانگان بر زمین وجود ندارد و ماوراطبیعی خواندن بزرگترین دست یافته های بشر، به معنای نادیده گرفتن شیوه های قابل توجهی است که تمدن های ماقبل تاریخ برای ساختن بزرگترین و پر رمز و رازترین ساخته های روی زمین مدیریت کردند. با مپگرد همراه باشید تا در مورد بعضی از عجیب ترین سازه های جهان آشنا آشنا شوید.

سنگر باستانی ساکسیهوامان (Sacsayhuaman)

سنگر باستانی Sacsayhuamán با ساختمان های مدرن کوزکو (Cusco) در تضاد است. عکس از HEIKO MEYER

خارج از اینکای قدیم (Old Inca) پایتخت کوزکو (Cusco)، سنگری به نام ساکسیهوامان (Sacsayhuamán) در پروآند (Peruvian Andes) باقی مانده است که از عظیم ترین سنگ هایی ساخته شده است که مثل جورچین به هم متصل و روی هم چیده شده اند. به گفته عده ای، Sacsayhuamán می تواند کار یک تمدن قدیمی باشد که کمی از آدم های فضایی کمک گرفته است.

دیوارهای سنگر به هم پیوسته هزارساله، از سنگ هایی ساخته شده که هرکدام 360 تن وزن دارند و قبل از اینکه با دقتی لیزر مانند جابجا شوند و در جای خود قرار بگیرند، بیش از 20 مایل جابجا می شدند. مسئله اینجاست که چطور یک فرهنگ باستانی به چنین مهارت مهندسی دست یافته است. بدیهی است که اینکاها در ساختن خانه ها و سنگرها به اندازه نگاه کردن به آسمان و دانستن تقویم مهارت داشتند.

در واقع ساکسیهوامان (SACSAYHUAMÁN) تنها مثال این دیواره های پیچیده نیست. دیوار های مشابهی مثل سنگ 12 ضلعی که با دقت در جای خود ثابت شده هم در امپراطوری اینکا وجود دارد. به تازگی باستان شناسان آثاری از سیستم طناب و اهرمی که اینکاها سنگ ها را با آن از معادن به شهرها می بردند، کشف کرده اند البته سیستمی که بر قدرت و نبوغ تکیه داشت نه معماران بیگانه.  

خطوط نازکا (Nasca Lines)

یک هواپیما بر فراز یک ژئوگلیف عنکبوت، در بیابان پرو (Peruvian) پرواز می کند. عکس از ROBERT CLARK

روی یک فلات مرتفع و خشک، تقریبا 200 مایلی جنوب شرقی پرو (Peruvian)، ظاهرا به طور تصادفی بیش از 800 خط صاف سفید طولانی به سمت بیابان رو کشیده شده است که اتصال آن ها 300 شکل هندسی و 70 چهره حیوان از جمله عنکبوت، میمون و مرغ مگس خوار بوجود آورده است.

طولانی ترین خط از خطوط نازکا، مثل یک پیکان مایل ها ادامه دارد. بزرگترین خطوط نازکا حدود 1200 فوت به یک سمت کشیده شده و از هوا به بهترین شکل قابل مشاهده اند. دانشمندان حدس میزنند طراحی های نازکا 2000سال قدمت دارند و به دلیل قدمت، اندازه و قابلیت مشاهده آنها از فضا و طبیعت مرموزشان، به عنوان یکی از بهترین نمونه های صنعت دست بیگانه ها در روی زمین شناخته شده اند.

به عبارت دیگر چطور ممکن است یک فرهنگ کهن بدون اینکه بتواند پرواز کند قادر به ساخت چنین طرح های عظیمی در بیابان باشد؟ و چرا؟

این طراحی های پر رمز و راز، به واسطه از بین رفتن لایه زنگاری روی سنگ ها و ظاهرشدن ماسه سفید رنگ زیر آن، ساخته شده اند. درک چرای آن کمی سخت تر است. در مطالعات اولیه در اوایل 1900، حدس زده میشد طرح ها با یک صور فلکی یا انقلابین در یک ردیف قرار گرفته باشند اما اخیرا مشخص شده است که خطوط نازکا، به جای مراسم و آیین های مربوط به آب و باروری اشاره می کنند. علاوه براین، این اشکال نه تنها از هوا قابل مشاهده هستند، بلکه می توان آنها را از تپه های اطراف هم دید.

اهرام مصر (Egyptian Pyramids)

غروب خورشید بر فراز گورستان جیزه (Giza)، اطراف قاهره (Cairo)، مصر (Egypt). عکس از EZEQUIEL SCAGNETTI

بیرون قاهره (Cairo) در جیزه (Giza)، مشهورترین اهرام مصر (Egyptian Pyramids) که بیش از 4000 سال پیش ساخته شدند دیده می شود. اهرام مصر، مقبره های عظیمی هستند که فرعون ها و ملکه های قدیم در آنجا دفن شده اند.

اما دقیقا چطور مصریان اهرام مصر را ساختند؟

هرم بزرگ (Great Pyramid) از میلیون ها سنگ دقیق تراشیده شده، ساخته شده است که هر کدام حداقل 2 تن وزن دارند. حتی با تجهیزات ساخت و ساز و جرثقیل های امروزی، ساختن هرمی به بزرگی هرم فرعون خوفو (Pharaoh Khufu) چالش سختی خواهد بود.

یک پیکربندی نجومی وجود دارد که گفته است با ستاره های کمربند شکارچی همتراز است. همچنین نظریه پردازان بیگانه، اغلب به این واقعیت که فرم این سه هرم بهتر از نمونه هایی است که در قرن های بعد ساخته شد (فارغ از مقدار کاری که جهت حفظ آنها در چندین قرن گذشته انجام گرفته)، اشاره می کنند.

آیا اهرام مصر ساخت دست بیگانگان هستند؟

دقیقا نه. اگرچه دانشمندان کاملا مطمئن نیستند که چطور مصریان باستان اهرام را ساخته اند و چطور توانسته اند با این سرعت بسازند، اما شواهد زیادی وجود دارد که مقبره ها را کار دست هزاران انسان زمینی می دانند.

مطلب پیشنهادی: راهنمای بازدید از اهرام جیزه (Giza) | عجایب هفتگانه 

استون هنج (Stonehenge)

دایره بزرگی از سنگ ها، خارج از سالیسبوری (Salisbury) در حومه انگلیس قرار گرفته است که بعضی از آنها 50 تن وزن دارند. استون هنج (Stonehenge)، این اثر تاریخی دوره نوسنگی (Neolithic)، باعث شد تا دنیش فون دنیکن (Erich von Däniken) نویسنده سوئیسی، آن را یک مدل منظومه شمسی بداند که به عنوان جایگاه فرود صدها بیگانه عمل می کرده است. علاوه بر این چطور این سنگ های عظیم توانستند به صدها مایل دورتر از معادن خود برسند.

هیچ کس معنی دقیق استون هنج را نمی داند، البته مثل دیگر مکان های معرفی شده، پاسخ آن بیگانگان نیست. با این حال دانشمندان نشان داده اند که ساختن چنین چیزهایی با استفاده از تکنولوژی های موجود در 5000 سال پیش، زمانی که ساختار اولیه محل ساخته شد، امکان پذیر است. در حال حاضر طوری به نظر می رسد که سنگ ها، همتراز با محل کسوف قرار گرفته اند و این نشان می دهد که سازندگان استون هنج اگرچه از آسمان نیامده اند اما به مسائل مربوط به آن توجه داشته اند.

تئوتیئواکان (Teotihuacán)

تئوتیئواکان (Teotihuacán) به معنی شهر خدایان، یک شهر باستانی در مکزیکوسیتی (Mexico City) است که بخاطر معابد هرمی و هم ترازی های نجومی آن معروف است که بیش از 2000 سال پیش ساخته شده است. سن، اندازه و پیچیدگی تئوتیئواکان (Teotihuacán) باعث می شود مثل بناهای ساخت دست بیگانگان بنظر برسد اما کار دست انسان است.

دانشمندان فکر می کنند در طی قرن ها، ترکیبی از فرهنگ های مایا (Maya)، زاپوتکی (Zapotec) و میکستک (Mixtec) این شهر را ساخته است که می تواند 100000 نفر را در خود جا دهد. با نقاشی های دیواری، ابزارها، سیستم های حمل و نقل و با شواهدی از شیوه های پیشرفته کشاورزی، این شهر از نظر تکنولوژی بسیار پیشرفته تر از مکزیک قبل از ازتک (Aztec) به نظر می رسد.

تا الان بیشترین شهرت ساختمان های تئوتیئواکان مربوط به هرم عظیم خورشید (Pyramid of the Sun) است. یکی از این سازه های بزرگ در نیمکره غربی است. اعتقاد بر این است که این همترازی نادر هرم، بر اساس چرخه تقویم است.

جزیره ایستر (Easter Island)

نقطه موآی ها، تپه های پوشیده از چمن جزیره ایستر، در یک کشور شیلیایی که در جنوب شرقی اقیانوس آرام واقع شده است. عکس از JOCHEM D. WIJNANDS

معمای اطراف موآی، ناوگان فیگورهای سنگی جزیره ایستر (Easter Island) به بقیه مکان هایی که معرفی کردیم خیلی شبیه است.

چطور بومیان جزیره ایستر توانستند در بیش از 1000 سال پیش، این چهره های سنگی را بسازند؟

حدود 900 چهره سنگی تراشی شده در اطراف آتش فشان خاموش و در امتداد جزیره ایستر (Easter Island) پخش شده اند. این فیگورها، به طور متوسط 13 فوت قد و 14 تن وزن دارند و به نظر می رسد از سنگ نرم یا خاکستر آتشفشانی متراکم معدن رانو راراکو (Rano Raraku) شکل داده شده باشند. بیش از 400 مجسمه وجود دارد که هنوز در مرحله ساخت است و تعدادی که کامل شده و در انتظار حمل و نقل به جایگاهشان هستند.

دلایل سنگ تراشی موآی (Moai) مبهم است اما احتمالا به دلایل مذهبی و آیینی ساخته شده بودند. دقیقا مشخص نیست چه بلایی بر سر بومیان سنگ تراش جزیره ایستر آمده است اما یک تئوری نشان می دهد که در برابر فاجعه ای زیست محیطی و البته خود کرده که احتمالا می توانستند مانع آن شوند، تسلیم شدند.

صورت هایی در مریخ (The Face on Mars)

مدار گرد ناسا وایکینگ یک، در سال 1976 این عکس را از مریخ گرفت. سایه ها در حین شکل دهی سنگ، چهره های توهمی انسانی را بوجود می آورند.

اگر ایلان ماسک (Elon Musk) روی حرف خود بماند، انسان ها در این قرن قادر خواهند بود چهره های مریخی را ببینند. این چهره نماها، حدود 2 مایل طول دارند و در منطقه ای به نام سیدونیا (Cydonia) هستند، جایی که دشت صاف شمال مریخ را از بخش پر از گودال جنوبی آن جدا می کند. در آن زمان دانشمندان چهره را رد کردند و آن را بازی سایه ها نامیدند. اما در چند دهه گذشته، توجه کسانی که به بیگانگان برای ساخت و ساز روی منظومه شمسی شک دارند را به خود جلب کرده است.

در سال 2001 نقشه بردار سراسری ناسا، با استفاده از دوربینی با رزولوشنی بسیار بالاتر، این چهره های مریخی را دقیق تر رصد کرد اما چیزی ندید. چیزی که دیده بود یک تپه خسته کننده مریخی دیگر بود که به نوعی شبیه سطوحی است که ایالت متحده را ساخته است. اما به این معنی نیست که ارزش دیدن ندارد.