ساختمان فعلی در قرن 14 ساخته شده و نمای بیرونی قصر به نیمه اول قرن 15 بر می گردد. برخلاف موزه ها که اشیاء و آثار هنری به آن منتقل می شوند، تابلوهای نقاشی موجود در کاخ دوج متعلق به همین جا است و از جای دیگری نیامده. آثار هنری، تاریخچه این مکان و زیبایی بی نظیر، اینجا را به یکی از جاذبه های گردشگری ونیز (Venice) تبدیل کرده است.

مطلب پیشنهادی: معروفترین دیدنی های ایتالیا را بشناسید 

 

نمای بیرونی و ظاهر کاخ دوج (Doge's Palace)

 

ظاهر متفاوت این شاهکار معماری سبک گوتیک، ریشه در چگونگی طراحی و مدیریت سازه سنگین آن بر روی دو ردیف ستون های کوتاه و طاق های مرمرین دارد. گچکاری و سنگبری ستون ها و پنجره ها و در کنار آن کنگره بالای قصر باعث شده تا در کل ظاهری سبک را بر بیننده القا کند. شاید این ساختمان استعاره ای از شهر باشد؛ وزنی سنگین بر روی ستون های چوبی که در دریاچه فرو رفته است.

حتما از دور به نمای ظاهری قصر دوج نگاه کنید تا سازندگان آن را تحسین کنید و از دیدن مجسمه ها و ستون های هنری که به کانال بزرگ (Grand Canal) و میدان پیاسیتا (Piazzetta) زیبایی بخشیده است لذت ببرید. دو ستون که با مرمر قرمز ساخته شده اند (ستون های شماره 9 و 10) و در بین آنها احکام اعدام قرائت می شده، یادآور گذشته هولناک قصر دوج هستند.

ورودی اصلی کاخ دوج - دروازه کاغذ (Porta della Carta)

 

ورودی اصلی کاخ دوج که متصل کننده کاخ به کلیسای جامع سینت مارکو (St. Mark's Basilica) هم است توسط برادران جیووانی (Giovanni) و بارتولومئو (Bartolomeo) در سال 1400 ساخته شده است. این بنا و ساختمان کدورو (Ca' d'Oro) دو نمونه بارز سبک گوتیک ونیزی هستند.

کاخ دوج در نزدیکی کلیسای جامع سینت مارکو (St. Mark's Basilica)

تمام بنا با مجسمه های زینتی و تمثیلی تزیین شده و در بالا، دوج فرانسسکو (Francesco Foscari) در مقابل شیر سینت مارکو (Lion of St. Mark) زانو زده است. اینجا نماد گرایی محض است و همین مجسمه نمادی است از  تبعیت همه افراد از قدرت حکومت. در واقع این مجسمه کپی مجسمه واقعی است که در حمله سال 1797 ناپلئون تخریب شد. نام اصلی این ورودی پرتادلاکارتا (Porta della Carta) به معنی دروازه کاغذ است و ریشه در آن دارد که زمانی افراد برای ارائه دادخواست به اعضای شورا در اینجا می ایستادند. در کنار یکی از ستون های ورودی هم قانون های دولتی مصوب شده قرائت می شده است.

مجسمه دوج فرانسسکو (Francesco Foscari) که در مقابل شیر سینت مارکو (Lion of St. Mark) زانو زده است

پل افسوس کاخ دوج (Bridge of Sighs)

 

اگر برای اولین بار می خواهید به کاخ دوج (Doge's Palace) بروید بهتر است قبل از ورود گشتی در اطراف بزنید، به سمت انتهای ساختمان در جهت گرند کانال (Grand Canal) بروید و پل افسوس (Bridge of Sighs) را ببینید. این پل که نامش ریشه در تاریخ آن دارد با شکل منحنی و نقش و نگارهای آن روی سنگ به سبک "باروک (Baroque)"، طبقه اول زندان را به قصر متصل می کند. زندانی ها برای دادگاه و یا صدور حکم از روی این پل عبور داده می شدند و آخرین نگاهشان به ونیز (Venice) از پنجره مشبک روی پل بوده است و بعد از آن یا به زندان بازگردانده می شدند یا برای اجرای حکم می رفتند. حکمی که از دادگاه ونیز صادر می شد بی رحمانه بود و مثل قانون باید اجرا می شد.

گرند کانال از نمای پل افسوس کاخ دوج (Bridge of Sighs)

 

طاق فاسکاری و راه پله غول ها کاخ دوج (Foscari Arch and Scala dei Giganti)

 

بعد از عبور از ورودی اصلی کاخ دوج و بعد از آن راهرو ورودی، به حیاط مرکزی می رسید و با بنایی به سبک "گوتیک" پر از ستون های تزیین شده، کنج ها، و برجک های مجسمه ای مواجه می شوید که به وضوح تاثیر دوران "رنسانس" را نشان می دهد.

حیاط مرکزی کاخ دوج

تندیس های آدم و حوا و همینطور راه پله غول ها توسط آنتونیو ریزو (Antonio Rizzo) ساخته شده است. این راه پله به سمت ساختمان دولت می رود. در بالای همین پله دوج ها تاج گذاری می شدند و دوج ماریو فالیرو (Marino Faliero) همین جا گردن زده شد.

تندیس های آدم و حوا در کاخ دوج ونیز

 

همانطور که از نام راه پله غول ها پیداست به دلیل دو مجسمه بزرگ مارس (Mars) و نپتون (Neptune) این نام گذاشته شده. این مجسمه ها دست ساخته جاکوب سانسوینو (Jacopo Sansovino) است که در سال 1567 ساخته شده است و نمادی است از قدرت ونیز (Venice) در خشکی و دریا.

مجسمه های مارس و نپتون

سمت چپ راه پله با نمایی از اواخر رنسانس و مرمرهای تراش خورده، جایی بوده که سناتورها در آن جمع می شدند. ساختمان قصر دوج در کل سه قسمت دارد که با اتصال به  کلیسای جامع سینت مارکو (Basilica di San Marco) بخش چهارم هم کامل می شود. حیاط قصر دوج که شاهکار دوران "رنسانس" است توسط آنتونیو ریزو (Antonio Rizzo) بعد از آتش سوزی سال 1483 بازسازی شد.

تالار بزرگ شورا کاخ دوج (Sala del Maggior Consiglio)

 

بعد از عبور از حیاط و راه پله غول ها، از طریق راه پله ای طلایی و فوق العاده به طبقه بالای قصر دوج می رسید.

 

تالار مخصوص مجلس بزرگ کاخ دوج که در سال های 1340 تا 1355 میلادی ساخته شده است محلی برای اجتماع اعضای مجلس سفلی پارلمان ونیز بود. ابعاد بزرگ آن (54 متر در 25 متر) و هارمونی آن به شکوه آن افزوده است. ابعاد بزرگ تالار مخصوص شورا کاخ دوج جنبه تجملی نداشته و در واقع نیاز بوده، چون در زمان رای گیری حدود 1800 نفر از شهروندان برای رای دادن در اینجا جمع می شدند. تمام تصمیماتی که گرفته شد تا حکومت جمهوری به قدرت جهانی تبدیل شود در همینجا گرفته شده است.

بزرگترین هنرمندان آن دوران از جمله پیزانلو (Pisanello)، جیووانی (Giovanni Bellini)، تیسین (Titian) و کارپاتچو (Carpaccio)، در نقاشی های تالار بزرگ شورا کاخ دوج نقش داشتند اما آتش سوزی سال 1577 این آثار را نابود کرد.  

تینتورتو (Tintoretto's) و ورونز (Veronese) و در کنار آنها پالما (Palma) و فرانسسکو باسانو (Francesco Bassano) نقاشی های سالن جدید را انجام دادند. نقاشی بهشت تینتورتو (Tintoretto's Paradise) دیوار پشتی محل نشستن دوج و مقامات عالی رتبه را پر کرده است و با ابعادی به اندازه 22 در 7 متر بزرگترین نقاشی رنگ روغن جهان است.

نقاشی بهشت تینتورتو (Tintoretto's Paradise)  قصر دوج

شاهکار دیگر، سقف تالار است که با پنل های کوچک نقاشی شده پر شده است که همه آنها آثار ورونز است. در این نقاشی ها خدایان باستان، ونیز (Venice) را احاطه کرده اند. نقاشی های دیگری در سقف وجود دارد، مثل تابلو تجلیل دوج پونته از ونیز اثر تینتورتوو، تابلو خوش آمد گویی ونیز به کشورهای فتح شده اثر پالما (Palma). در میان پرتره دوج ها، یکی به رنگ سیاه نقاشی شده است که پرتره دوج مارینو فالیرو (Marino Faliero) است که سر از تنش جدا شد.

نقاشی های سقف قصر دوج ونیز

 

راه پله طلایی کاخ دوج ونیز

 

راه پله غول ها شاید از نظر ابعاد جالب توجه باشد اما تاثیر گذاری و زیبایی راه پله طلایی را ندارد. دلیل نام گذاری آن دکوراسیون تمام طلایی آن است که اعضای دولت و میهمانان دوج از آن برای رفتن از طبقه همکف به اداره دولت در طبقه دوم استفاده می کردند. احتمالاً ساخت راه پله توسط سانسووینو (Sansovino) در سال 1583 آغاز و توسط اسکارپجینو (Scarpagnino) در سال 1550 به اتمام رسید.

تالار کابینه و تالار سناتورها کاخ دوج (Sala del Collegio and Sala del Senato)

 

گفته می شود تالار کابینه و تالار سناتورها کاخ دوج در میان همه کاخ های جهان زیباترین است. در این تالار، کابینه در حضور دوج حاضر می شدند و مهمترین مهمانان اینجا ملاقات می شدند. در بالای جایگاه دوج، نقاشی از ورونز (Veronese) که دوج را در حال تشکر برای پیروزی در نبرد لپانتو (Lepanto) که نبرد سختی با ترک ها بود نشان می دهد. تابلوهای ورونز قدرت ایده آل ونیز (Venice) را نشان می دهند.

سه سالن دیگر هم در کنار این تالار در طبقه سوم هست. تالار انتظار (Sala dell'Anticollegio) برای مهمانان خارجی بوده که با نقاشی هایی از  تینتورتو و ورونز و باسنو و پائلو تزیین شده است. ناپلئون تابلو "Rape of Europa" را با خود به پاریس (Paris) برده بود اما بعدها بازگردانده شد.

تالار انتظار (Sala dell'Anticollegio) کاخ دوج ونیز

اعضای سنا در تالار مخصوص با سقف و تزیینات مجلل تشکیل جلسه می دادند و تصمیماتی درباره صلح و جنگ می گرفتند. تالار چهار در (Sala delle Quattro Porte) که هر کدام از درها با مجسمه های مرمرین نادر احاطه شده، توسط آندره پالادیو (Andrea Palladio) طراحی شد و سقف و نقاشی های دیواری آن از  آثار  تیسین (Titian) و تیپولو (Tiepolo) است.

تالار چهار در (Sala delle Quattro Porte) کاخ دوج ونیز

 

تالار 10 شورا (Sala del Consiglio dei Dieci)

 

در کنار تالار چهار در (Sala delle Quattro Porte) گروهی از سالن ها قرار دارد که جنبه دیگر از امور داخلی حکومت ونیز را نشان می دهد. تالار ده شورا شامل دادگاه مخفی و پلیس مخفی بوده که بر زندگی عمومی و خصوصی همه نظارت و کنترل داشته است و هیچ مانعی در راهشان نبوده است. این سالن های شگفت انگیز با دیوارها و برشکاری های چوبی و در کنارشان تابلوهایی از ورونز زیبایی خاصی دارند.

تالار قطب نما (Sala del Bussola) کاخ دوج ونیز

در کنار در، در تالار قطب نما (Sala della Bussola)، که در آن افرادی که قرار بود در تالار ده شورا به حضور خوانده شوند منتظر می ماندند، کتیبه دی لئون (Bocca di Leone) یا دهانه شیر (lion's mouth) قرار دارد، یک شیر با دهان باز که محکوم می توانسته رازش را در آن فاش کند.

کتیبه دی لئون (Bocca di Leone) یا دهانه شیر (lion's mouth)

 

محل زندگی دوج (Doge's Palace Apartment)

 

این اتاق ها در طبقه دوم بخش شرقی قرار دارد و به طور عجیبی کوچک هستند. هر دوج تجهیزات و وسایل خودش را داشته که در حمله ناپلئون به غارت رفتند اما هنوز هم از نظر دکوراسون و هنرهای به کار رفته جالب هستند. ماهرانه ترین قسمت، سالن اسکارلتی (Sala degli Scarletti) است با سقفی کنده کاری شده و یک شومینه که توسط  آنتونیو (Antonio) و لومباردو (Tullio Lombardo) ساخته شده است.

سالن اسکارلتی (Sala degli Scarletti) کاخ دوج ونیز

در سالن رای (Scrutinio) تابلو پیروزی زارا (The Conquest of Zara) را خواهید دید و سالن اریزو (Erizzo) سقفی به قدمت قرن 16 دارد با هنرهای گچ بری و مرمرین. در یک گالری کوچک هم آثار جیووانی (Giovanni Bellini) به نمایش گذاشته شده  است.

سالن اریزو (Erizzo) کاخ دوج ونیز

سالن رای (Scrutinio) کاخ دوج ونیز

سالن (Stucchi) کاخ دوج ونیز

 

 

زندان قصر دوج (Prigioni)

 

بلیط عمومی کاخ دوج شامل ورود به زندان نمی شود اما بعضی تورهای کوچک اجازه ورود به زندان را هم دارند. شهرت زندان کاخ دوج بیشتر به خاطر فرار افسانه ای کازانووا (Casanova) از آن است. زندان تاریک و کم نور است و تورها بازدیدکنندگان را به سیاه چاله و سلول کازانووا می برند.

سلول کازانووا در زندان کاخ دوج ونیز

حیاط زندان کاخ دوج ونیز

 

توصیه های مپگرد برای بازدید از کاخ دوج ونیز

 

• لباس و کفش: کفش و لباس راحتی بپوشید تا در  پله ها و راهروها، مخصوصاً اگر به زندان هم می روید کمتر اذیت شوید.
• زمانبندی: از آنجایی که کاخ دوج یک جاذبه گردشگری مهم است اگر دوست ندارید در صف بمانید بهترین زمان برای رفتن به قصر دوج صبح زود و یا نزدیک ظهر است که تورها برای ناهار می روند.
• غذا و نوشیدنی: در اطراف قصر و با کمی قدم زدن رستوران ها و کافه هایی را می توان پیدا کرد.
• تورها: تورهای مختلفی با راهنما و اجازه دسترسی به مکان های غیر عمومی وجود دارد که به صورت آنلاین هم می توانید رزرو کنید.

چطور به کاخ دوج (Doge's Palace) برویم؟

یک قایق (vaporetto) به میدان سن مارکو (San Marco) یا سن زکریا (San Zaccaria) اجاره کنید. آنجا تابلوهای راهنما شما را به سمت قصر دوج راهنمایی می کنند.